Inspiratie vind ik vrijwel altijd buiten de deur en ik werk ter plekke. Tot de onderwerpen die mij aanspreken behoren interieurs van cafés, werkplaatsen, stations en fabrieken waarbij ik kleur en licht hun eigen spel laat spelen. Daarnaast schilder ik en plein air, op Terschelling of in Frankrijk.
Ik hanteer verschillende technieken (kwast, paletmes, plamuurmes, vingers). Soms laat ik de verf zijn eigen weg zoeken en is het onderwerp alleen nog de aanleiding voor een spel van kleuren. Mijn schilderijen maak ik meestal in olieverf in verschillende formaten. Ik zet ze ter plekke op. Ik ga met mijn ezel, schildersdoek en kist naar een bouwplaats, station of fabriek. Tramremises of stapels bakstenen of brandhout zijn ook geliefde onderwerpen. Of ik vraag aan de bollentelers of ik op hun terrein een dagje mag schilderen. Ook neem ik mijn spullen mee naar Frankrijk om daar de klaprozenvelden of oude schuren vast te leggen. Ik houd van de dynamiek van het directe schilderen naar de waarneming. De ruimte waarin ik verkeer is onderdeel van mijn werk.
Ook ben ik regelmatig langs het water te vinden, bijvoorbeeld langs de Amstel, aan het IJsselmeer, de rivieren of in havens. Dan gaat het om het detail van een boot of juist om de verre vage horizon; om de uitbundige kleuren van een zonnige dag of om de nauwelijks waarneembare tinten bij nevel.
Mensen hebben mij altijd geboeid. Ik teken al jaren naar model. Daarnaast zijn (groepjes) mensen in bijvoorbeeld café’s een geliefd onderwerp: wat hebben ze samen, welke code’s heersen er, waar gaat het over? Het kunnen spelers zijn die om de inzet vechten, maar ook boeren die over de mestpolitiek discussiëren. Of dansers die midden in hun beweging worden uitgeknipt en aanleiding vormen tot een moderne ‘grotschildering’.
